Hoe het geluk je toch nog kan toelachen ondanks een zevenklapper.
Verslag van de 17de Interclub van Littera te Tessenderlo op 28 juni 2008.
(van uw verslaggever Twan Swenker)
Zaterdagochtend vertrok ik samen met Francisca en Herman richting Tessenderlo. Onderweg een paar lichte regenbuien, maar verder verliep de reis zeer voorspoedig. Omdat er nog voldoende tijd was voor een kopje koffie bestelde ik tevens warm appelgebak, wat uiteindelijk een halve maaltijd met ijs en veel slagroom bleek te zijn. Zo gesterkt kon de wedstrijd een aanvang vinden. Stipt op
tijd trok Ronny Rutten als wedstrijdleider de eerste zeven scrabbleblokjes. Ik dacht met beun een redelijke zet gevonden te hebben maar voor het dubbele puntentotaal kwam PUBJE op het wedstrijdbord. In beurt twee was het voor mij zo goed als verkeken, want ik zag geen scrabble en mijn pectine bracht dus beduidend minder op dan het gelegde INDUCTIE((natuurkunde, elektrotechniek) het opwekken van een magnetisch of elektrisch veld of het wijzigen van een bestaande toestand in een lichaam door middel van een naburig magnetisch of elektrisch geladen lichaam, zonder onmiddellijke aanraking) dat tevens op de viermaal uitkwam. In beurt drie bracht mij aanbouw met afzend tot inductief alweer minder op dan de tweede scrabble HANDZEEF. In beurt 4 volgde alweer de volgende scrabble nl. BOEKSKE((archaïsch) boekje,vormvariant: boeksken) dus met mijn bokken kon ik het verder wel vergeten en mij richten op het voorkomen van nullen en de schade proberen beperkt te houden. Beurt vijf leverde het voor mij onbekende GNUK((gewestelijk) zeurend vleien, met de ogen bedelen,vormvariant: gnokken) op dus met buk raakte ik alweer verder op achterstand. Maar het bleef maar doorgaan. In beurt zes alweer de vierde scrabble met SHAWLTJE, dus huilen met de pet op met het door mij gelegde bel. In beurt zeven toverde Ronny twee blanco’s uit zijn scrabblezakje en alleen Jan de Ridder vond IKATDOEK(weefsel met patronen die verkregen zijn door de scheringdraden vooraf plaatselijk te kleuren), naar later bleek had ook djatibos(djatihout, teak) gelegd kunnen worden. Mijn tas waarmee ik shawltje verlengde tot shawltjes bracht mij nog net niet tot wanhoop. In de volgende beurt deed ik het wat beter. Mijn legen was niet veel minder dan het gelegde GEL. In beurt negen zag ik OPLUX(luxueuzer maken) over het hoofd maar ik had pul wel op de zelfde plek gelegd. De laatste beurt voor de pauze leverde WAALT((zeewezen) draaien, ongestadig zijn) op met de verlenging opluxt, dus mijn wal bracht slechts het halve punten aantal. Gelukkig even pauze en bij een schraal zonnetje buiten genieten van de koek. Beurt elf leverde de plakker GAMES op, ik kwam niet ver met mijn gages. Ook in beurt 12 had ik niet goed opgelet, want in de pauze had ik vernomen dat opluxt verlengd mag worden tot OPLUXTEN, wat in deze beurt zou gebeuren en door de 3maal behoorlijk wat punten opleverde, dit in schril contrast tot mijn geven. Beurt 13 leverde de zesde maar nog niet de laatste scrabble op. WIERSEND((gewestelijk) zwelen(regel van uit enige zwaden bijeengeharkt hooi,synoniem: wiers)maken, het gras in zwelen leggen) bracht zoals te verwachten viel beduidend meer punten op dan het door mij gevonden gesierde. Gelukkig was mijn enorm niet veel minder waard dan het in beurt 14 gelegde COVER. In beurt 15 had ik eindelijk evenveel punten en ook het zelfde woord als het gelegde VEREN. Maar in beurt 16 kwam scrabble numero 7 op het bord OMRENDEN. Met mijn morde bleef ik ver achter. Gelukkig werden er in de laatste twee beurten geen geweldige klappers gelegd met QUENA(benen blokfluit ui
t Brazilië) en TYFOONS en verloor ik met zode en stoof slechts een handvol punten. Deze uitzonderlijke interclub leverde twee winnaars op te weten Omer van Hoecke en Jan Cornet. Herman bezette de gedeelde 16de plaats, Francisca werd 116de en ikzelf 120ste. Bij de tombola bracht 111 (mijn bordnummer) mij uiteindelijk wel geluk, want ik won het scrabblespel de luxe. Doordat de jury zeer vlot zijn werk had gedaan kon de terugreis om kwart voor zes zijn aanvang vinden. Onderweg in Valkenswaard op een terrasje nog een alcoholvrij biertje gedronken en tegen negen uur kwamen we bij stralend weer alweer in Amsterdam aan. Het was dus toch nog een prachtige dag geworden.